Gezag met inhoud

 

‘Politie op stap met anti- spuugmaskers’.

In een reflex oordelen we: “Hoe haalt iemand het in zijn hoofd om juist nu te dreigen met een Corona-besmetting?” Hopelijk zijn het loze dreigingen en helpt het bezit van anti-spuugmaskers om je werk als politieman onverstoord te kunnen blijven doen.

Al veel langer worden politiemensen en hulpverleners tijdens hun werk bekogeld met van alles en nog wat. Wordt hen het werk bijna onmogelijk gemaakt en soms openlijk de strijd gezocht. Het lijkt me vreselijk om dat, zeker tijdens je werk, mee te moeten maken. Je doet in vaak moeilijke omstandigheden alles om anderen een dienst te bewijzen en je wordt onthaald alsof je de vijand bent.

Waarom doen we dat eigenlijk?

Ook al heb ik mezelf nog nooit betrapt op een dergelijke agressieve reactie, ik denk wel iets te herkennen in de afhoudende reactie als reflex. Als die mij overvalt is dat altijd in situaties waarin gezag zodanig wordt uitgeoefend dat alleen persoonlijke macht waarneembaar is.

Wat ik op zo’n moment niet hoor of zie is de ‘grond’ waarop die macht rust, de inhoudelijke legitimatie daarvan. Ik ken mezelf als iemand die respect heeft voor de bekwaamheid van anderen. Wanneer ik die deskundigheid aan het werk zie heb ik daar ontzag voor en daarmee ook voor de ‘vakman en vakvrouw’ die dat vakmanschap toepassen.

Ervaren dat iemand haar of zijn bekwaamheid in het belang van mijn welzijn inzet maakt me gelijkwaardig aan die ander. Zeker als er ook nog ruimte is om mijn dankbaarheid voor die deskundige inzet te tonen en mijn ervaringen in te brengen.

Wanneer ik dit schrijf zijn enkele dagen geleden de maatregelen in het kader van het beteugelen van het coronavirus Covid -19 verlengd. De overheid heeft de vraag aan haar burgers om te helpen bij het vertragen van de verspreiding van het virus met klem herhaald.

We hebben gehoord welke deskundigheid leidend is tijdens deze crisis en waar we nog onvoldoende deskundigheid in hebben. Deze informatie over weten en niet-weten en de inzet van deskundigen roept bij velen gevoelens van ontzag op en de dankbaarheid daarvoor wordt vrijelijk geuit.  

We horen en voelen dat we allemaal nodig zijn om deze crisis het hoofd te bieden. Door het volgen van de maatregelen wordt gehoor gegeven aan de oproep een belangrijke bijdrage te leveren. Ondernemers is gevraagd na te denken over mogelijke (tijdelijke) aanpassingen die nodig zijn om op enig moment weer ‘veilig’ zaken te kunnen doen.

Gezag dat gestoeld is op waarneembaar vakmanschap roept ontzag en erkentelijkheid op en krijgt kennis en ervaring terug.

Ik geloof in de ontwikkelwaarde van een passende balans tussen geven en ontvangen.

Jeanne Copal

April 2020